آزمون های شنوایی-
آزمونهای مختلفی در دست است كه برای تعیین میزان شنوایی فرزندتان به كار می رود…..
. بسته به سن كودك و اینكه در چه مرحله رشدی قرار دارد . از آزمونهای مختلفی استفاده می شود . بعد از تولد كودك در هر سنی می توان شنوایی او را ارزیابی كرد . معمولاً ابتدا از آزمونهای غربالگری استفاده می شود تا مشخص شود آیا كم شنوایی وجود دارد و یا نیازی هست كودك به یك كارشناس شنوایی شناسی ارجاع داده شود یا خیر .سپس كارشناس شنوایی شناس آزمونهای دقیق تری انجام می دهد تا تصویر كاملی از شنوایی كودك به دست آید.
می توانید از شنوایی شناس خود بخواهید یك كپی از نتایج آزمون شنوایی كودك را در اختیار شما قرار د هد . شاید مایل باشید آنها را در منزل نگهدارید یا زمانی كه به دپارتمان شنوایی شناسی یا پزشك گوش و گلو و بینی مراجعه می كنید آنها را همراه خود ببرید.
آزمونهای ابژكتیو شنوایی
اتو اكوستیك ایمیشن( OAE ) اتواكوستیك ایمیشن معمولاً به عنوان بخشی از آزمونهای غربالگری شنوایی بلافاصله پس از تولد به كار می رود .
) . در این حالت رایانه به ما می گوید كه در سطوح بسیار كم صدا هم پاسخی وجود دارد یا خیر. پاسخ ساقه مغز شنوایی ( ABR ) را می توان به عنوان یك آزمون جامع و كامل هم به كار برد در این حالت هم سطوح مختلف صدا مورد استفاده قرار می گیرند و كارشناس شنوایی شناسی نتایج را تفسیر می كند تا متوجه شود آیا عصب شنوایی قادر است كمترین سطوح صدا را نیز درك كند یا خیر .
در كودكان بسیار كوچك یا كودكانی كه به حد رشدی مطلوب برای انجام آزمونهای رفتاری شنوایی نرسیده اند ، می توان در صورت نیاز نتایج آزمون ABR را برای تجویز دقیق سمعك به كار برد. در كودكان بزرگتر ، این آزمون جهت تایید نتایج آزمونهای رفتاری استفاده می شود.
آزمونهای رفتاری :
هر چه فرزندتان بزرگتر شود ، كارشناس شنوایی شناس می تواند با استفاده از آزمونهای رفتاری اطلاعات بیشتری در مورد شنوایی او به دست آورد. در این آزمونها از طریق بازی و با استفاده از اسباب بازی های مختلف توانایی گوش دادن فرزندتان به صداهای مختلف ارزیابی می شود.
ادیومتری پاسخ دیداری ( VRA ) :
ادیومتری پاسخ دیداری برای كودكان شش ماهه تا حدود دو سال و نیمه مناسب است . با استفاده از دستگاهی به نام ادیومتر، از طریق یك بلندگو اصواتی در
فركانس ها و شدتهای مختلف فرستاده می شود. زمانی كه كودك اصوات را
می شنود، سرش را به سمت صدا می چرخاند و یك « پاداش » دیداری دریافت
می كند. به این معنا كه لامپی برایش روشن می شود یا عروسكی به او نشان داده
می شود . با این آزمون می توان محدوده شنوایی كودك را به صورتی كلی ارزیابی كرد و اطلاعات اختصاصی در مورد هر كدام از گوشها به ما بدهد. اگر كارشناس شنوایی شناسی احساس كند لازم است در مورد هر گوش اطلاعات دقیقی به دست آید می توان این آزمایش را با استفاده از گوشی های كوچك برای هر گوش نیز انجام داد.
ادیومتری صوت خالص
تقریباً از سه سالگی به بعد می توان ………
با استفاده از تكنیك شرطی سازی كودكان را فعالانه در روند آزمایش شنوایی شركت داد . در مورد كودكان خردسال تر به آنها نشان داده میشود هربار صدایی را شنیدند یك اسباب بازی را حركت دهند ( مثلاً خرسی كه در یك جعبه قرار دهند یا لگویی را كنار گوششان بگیرند یا توپی را در سبدی بیندازند ) . در مورد كودكان بزرگتر از آنها خواسته می شود هر بار صدا راشنیدند بگویند « بله » یا « شنیدم » یا دكمه ای را فشار دهند. اصوات از طریق هدفن ، گوشی های داخل گوشی و گاهی بلندگو ( كه در این صورت به آن ادیومتری میدان صوتی گفته می شود ) برای كودك فرستاده می شود .
انتقال استخوانی :
در همه آزمونهایی كه تاكنون آورده شد شنوایی كودك با استفاده از انتقال هوایی سنجیده می شود. به این معنا كه اصوات پیش از رسیدن به حلزون از مجرای گوش و گوش میانی می گذرند. می توان آزمونهای VRA , ABR و PTA را با استفاده از انتقال استخوانی نیز انجام داد. در یك آزمون انتقال استخوانی ، یك وسیله مرتعش شونده كوچك پشت گوش كودك قرار داده می شود. این وسیله ، اصوات را مستقیماً از طریق استخوانهای سر به گوش داخلی می رساند . با استفاده از این تكنیك
می توان تشخیص داد كم شنوایی فرد از نوع انتقالی یا حسی عصبی است .
با استفاده از آزمونهای تمایز گفتار می توان توانایی كودك را برای شنیدن واژه ها در سطوح مختلف (شدتهای مختلف) ارزیابی كرد. آزمونگر از كودك می خواهد زمانی كه صدای خود آزمونگر یا صدای نوار ضبط شده ای را شنید به اسباب بازی یا تصویر مورد نظر اشاره كند ، واژه های گفته شده را بنویسد یا تكرار كند.
آزمونگر از این طریق می تواند كمترین سطوحی ( آرام ترین صداهایی ) را مشخص كند كه كودك می تواند واژه ها را كاملاً به طور صحیح شناسایی كند. از این آزمون برای ارزیابی توانایی لب خوانی یا مهارت زبان اشاره هم می توان استفاده كرد.
تمپانومتری :
تمپانومتری آزمایش شنوایی نیست ؛ از تمپانومتری برای این استفاده می شود كه مشخص كنیم قسمتهای متحركت گوش میانی كاركرد مناسبی دارند یا خیر . یك گوشی كوچك به آرامی در مجرای گوش قرار داده می شود. یك پمپ كوچك میزان فشار هوای مجرای گوش را تغییر می دهد. با تغییر در فشار ، پرده گوش باید به راحتی به سمت داخل و خارج حركت كند. دستگاه تمپانومتر، این حركت را با ثبت اصواتی كه از پرده گوش منعكس می شوند نشان می دهند. اگر پرده گوش آزادانه حركت نكند ، احتمالاً درون گوش میانی ، مایع جمع شده است و یا مشكل دیگری در آن وجود دارد . تجمع مایع در گوش میانی معمولاً نشانه وجود اوتیت میانی ترشحی ( گوش چسبنده ) است . اوتیت میانی ترشحی
آزمونهای شنوایی در كودكان با نیازهای ویژه و چند معلولیتی :
آزمونهای مورد استفاده برای كودكان بسته به سن آنها و اینكه در چه مرحله رشدی قرار دارند، متفاوت است. باید بتوان شنوایی هر كودكی را صرفنظر از مرحله رشدی وی ارزیابی كرد . در صورت وجود معلولیتهای اضافی معمولاً نیازمند آن هستیم كه آزمایشهای مختلفی را برای كودك انجام دهیم تا تصویر دقیق و كاملی از مشكل شنوایی او داشته باشیم . در آزمونهای ابژكتیو ( مانند OAE و ABR ) نیازی نیست كودك برای به دست آوردن نتیجه آزمون به ما پاسخی دهدو با ما همكاری كند. اما باید در طول آزمایش كاملاً ساكت و بی حركت بماند از این رو معمولاً باید از داروهای بیهوشی یا آرام بخش استفاده كرد.
جهت ارزیابی شنوایی برخی از كودكان با نیازهای ویژه معمولاً از تكنیكهای ویژه كودكان خردسالتر استفاده می شود. در صورتی كه مركز شنوایی شناسی در دسترس شما قادر نیست ارزیابی شنوایی فرزندتان را انجام دهد، می توانید از آنها بخواهید كه شما را به مركزی ارجاع دهند كه تجربه بیشتری در ارزیابی شنوایی كودكان با نیازهای ویژه دارند.
دکترگیتاموللی،استادیار دانشگاه