از هر 1000 کودک، 12 نفر دچار درجاتی از کم بینایی (آسیب بینایی) هستند. کم بینایی یعنی اینکه فرد به دلیل مشکلاتی قادر نیست چیزها را به خوبی ببیند. نابینایی زمانی است که فردی به طور کامل بینـایی اش را از دست داده باشـد. علت کـم بینایی می توانـد به دلیـل تعداد بسیار زیـادی از بیماری ها باشد که بینایی فرد را با درجات بسیار متفاوتی از بین ببرد.
کودکان کم بینا (با آسیب بینایی) ممکن است همه چیز را تار ببینند یا چیزهایی را که دور از آنهاست به درستی نبینند. کودکی با کم بینایی ممکن است نتواند وایت برد (تخته) کلاس یا چهره فردی را که با او صحبت می کند به خوبـی ببیند، یا اصلاً چیزی را نبیند. گاهی اصلاح کم بینایی ساده است و با عینک یا لنزهای تماسی همه چیز درست می شود. گاه نیز مشکل قابل اصلاح نیست و فرد برای انجام کارهایش لازم است در زندگی اش تغییرات بسیاری بدهد.
بعضی از انواع آسیب های بینایی (کم بینایی) به سادگی با استفاده از عینک یا لنزهای تماسی اصلاح می شوند.
با خودتان فکر کنید حس بینایی شما تا چه حد برایتان اهمیت دارد. ما برای صحبت کردن، حرکت به اطراف و یاگیری مطالب در مورد دنیای پیرامون خود به بینایی مان نیاز داریم.
دانش آموزان نابینا و کم بینا نه تنها باید همان چیزهایی را بیاموزند که دیگر دانش آموزان با بینایی طبیعی می آموزند، بلکه باید این کار را بدون کمک حس بینایی خود انجام دهند.
کودکان نابینا و کم بینا با مشکلات بسیاری روبرو هستند اما در عین حال راه های بسیاری هم برای موفقیت آنها در داخل و خارج مدرسه وجود دارد. همچنین کودکانی که کم بینا نیستند می توانند به شیوه های مختلفـی به کودکان کم بینا و نابینا کمک کنند. در واقع نابینایی یا کم بینایی فقط بخشی از وجود یک فرد است. کودکانی که می توانند به خوبی ببینند و کودکانی که آسیب بینایی دارند در بیشتر موارد به هم شبیه هستند تا متفاوت.